IP’ye dayalı deyince, sunucunun her IP’ye dayalı sanal konak için ayrı bir IP adresine sahip olduğunu anlıyoruz. Bunun olması için, makine ya çok sayıda ağ bağlantısına sahiptir ya da makinede, günümüzde çoğu işletim sistemi tarafından desteklenen sanal arabirimler kullanılıyordur. (Sanal arabirimlerle ilgili ayrıntılar için sistem belgelerinize bakınız; bu konu genellikle IP rumuzları (ip aliases) olarak geçer ve ayarlamak için genellikle "ifconfig" komutu kullanılır.)

Çok sayıda konağı desteklemek üzere Apache iki şekilde yapılandırılabilir. Ya her konak için ayrı bir httpd süreci çalıştırırsınız ya da tüm sanal konakları destekleyen tek bir süreciniz olur.

Çok sayıda süreç kullanıyorsanız:

• Güvenli bölgeler oluşturmanız gerekiyordur. Örneğin, şirket2’deki hiç kimse dosya sistemi üzerinden şirket1’e ait verileri okuyamasın, sadece herkes gibi tarayıcı kullanarak okuyabilsin istenebilir. Bu durumda, User, Group, Listen ve ServerRoot yönergeleri farklı değerlerle yapılandırılmış iki ayrı süreç çalıştırmanız gerekir.
• Makine üzerindeki her IP adresini dinlemek için gereken dosya tanıtıcı ve bellek miktarını makul bir seviyede tutabilirsiniz. Bu sadece belli adresleri dinleyerek veya çok sayıda adresle eşleşen adres kalıpları kullanarak mümükün olabilir. Zaten, bir sebeple belli bir adresi dinleme ihtiyacı duyarsanız, diğer tüm adresleri de ayrı ayrı dinlemeniz gerekir. (Bir httpd programı N-1 adresi dinlerken diğerleri kalan adresleri dinleyebilir.)

Tek bir süreç kullanıyorsanız:

• httpd yapılandırmasının sanal konaklar arasında paylaşılmasına izin veriliyor demektir.
• Makine çok büyük miktarda isteği karşılayabilir ve ayrı ayrı süreçlerin çalışmasından kaynaklanan önemli başarım kayıpları yaşanmaz.

Her sanal konak için ayrı bir httpd yapılandırması oluşturulur. Her yapılandırmada, o süreç tarafından sunulacak IP adresi (veya sanal konak) için Listen yönergesi kullanılır. Örnek:

Burada konak ismi yerine IP adresi kullanmanız önerilir (ayrıntılar için DNS ile ilgili konular belgesine bakınız).

Bu durum için, ana sunucu ve sanal konakların tümüne gelen istekler tek bir httpd süreci tarafından karşılanır. Yapılandırma dosyasında, her sanal konak için, farklı değerlere sahip ServerAdmin, ServerName, DocumentRoot, ErrorLogveTransferLog veya CustomLog yönergeleri içeren ayrı birer VirtualHost bölümü oluşturulur. Örnek:

<VirtualHost> yönergesinde konak ismi yerine IP adresi kullanmanız önerilir (ayrıntılar için DNS ile ilgili konular belgesine bakınız).

Süreç oluşturmayı denetleyen yönergeler ve bir kaç başka yönerge dışında hemen hemen tüm yapılandırma yönergeleri VirtualHost bölümleri içinde kullanılabilir. Bir yönergenin VirtualHost bölümlerinde kullanılıp kullanılmayacağını öğrenmek için yönerge dizinini kullanarak yönergenin Bağlam’ına bakınız.

suEXEC sarmalayıcısı kullanıldığı takdirde SuexecUserGroup yönergesi de bir VirtualHost bölümü içinde kullanılabilir.

GÜVENLİK:Günlük dosyalarının yazılacağı yeri belirlerken, Apache’yi başlatan kullanıcıdan başka kimsenin yazamayacağı bir yerin seçilmesi bazı güvenlik risklerini ortadan kaldırmak bakımından önemlidir. Ayrıntılar için güvenlik ipuçları belgesine bakınız.